Friday, March 29, 2024 - 09:28 am CET
Email Email | Print Print | rss RSS | comments icon Comment |   font decrease font increase

   


Email Email | Print Print

post divider

Woensdag, 4 mei 2011 | The Maritime Executive | Door Dr. Michael J. Economides en Benjamin Shylabopersky

Israëlisch Aardgas: Verandering van Geopolitieke Verhoudingen

Barry Rubin schrijft in zijn blog, Rubin Reports, over het “ongelooflijke belang van de ontdekking van aardgasvelden in Israël.” Hij vestigt hierbij de aandacht op een recent en interessante artikel over dit onderwerp in het Maritime Executive geschreven door dr. Michael J. Economides en Benjamin Shylabopersky: “De ontdekking van de grote aardgasvoorraden voor de kust van Israël in de Middellandse Zee kan Israël tot een exporterend land van aardgas maken en enorme rijkdom bieden voor een reeds zeer succesvolle economie. Het bewuste artikel [zie hieronder] stelt dat de ontwikkeling van deze gebieden een verandering voor het Midden Oosten kan betekenen.”

Energie heeft altijd in het middelpunt van het Arabisch-Israëlisch conflict gestaan, het creëerde allianties en het beïnvloedde het beleid van bondgenoten en tegenstanders. Vooral Israël heeft een zeer complexe relatie met haar buurlanden, met name Egypte, die sinds de Camp David-akkoorden in 1978 energie leverancier is aan Israël.

In de afgelopen jaren, en met een prachtig aankondiging door Noble Energy eind december, is de energie situatie van Israël drastisch veranderd. Met het succesverhaal van Noble over de ontdekking van het Leviathan-gasveld [juni 2010] en de ontdekking van het Tamar-gasveld [2009] is Israël toegetreden tot de grote spelers in de energiecompetitie. Leviathan en Tamar zijn misschien wel de grootste doelgerichte gasvondsten in de wereld in elk van de laatste twee jaar, met als gevolg dat Israël waarschijnlijk een nog grotere regionale en geopolitieke rol zal gaan spelen. Bovendien, gezien het feit dat het land zich heeft ontpopt als een wereldleider in veel high-tech industrieën met als resultaat een toename van het energieverbruik, kan Israël ook uitgroeien tot een trendsetter in het wijdverbreide gebruik van gecomprimeerd aardgas (CNG) en elektrische voertuigen. Gas-to-Liquids (raffinage proces voor het omzetten van aardgas in bijvoorbeeld benzine en diesel) liggen hier wellicht niet ver achter.

De toekomst van Israëlische energie is zonder twijfel verbonden aan aardgas. Vanaf 2004 is Noble Energy, een in Houston gevestigde onafhankelijke oliemaatschappij — een relatief kleine maatschappij maar zeer goed in diepwater, begonnen met de productie van gas uit het Mari-B veld. Dit markeerde het begin van de Israëlische verschuiving in de richting van aardgas en weg uit de richting van steenkool en zelfs verder weg van stookolie. De Noble partnerschap bestaat uit Noble Energy en drie Israëlische bedrijven — Delek Drilling, Avner Oil Exploration, en Delek Investments.

Het begin: Mari-B en Geassocieerde Gasvelden

Mari-B werd door de Noble partnerschap voor het eerst ontdekt in 2000 op 243 meter (796 voet) beneden wateroppervlakte en een totale diepte van 2.082 meter (6.830 voet). Mari is een onderdeel van een groep van velden in de zuidelijke wateren voor de kust van Israël in het Plioceen stratigrafische-structurele laag, onderdeel van het Pleshet Basin. De huidige gas-in-place (GIP, totale gasvolume) schattingen variëren van 1,2 tot 1,3 triljoen kubieke voet (Tcf). In 2004 is het veld begonnen met de productie vanaf een productieplatform met een capaciteit van 600 MMcf/d (= 600 miljoen kubieke voet per dag). Het gas wordt verkocht aan de Israëlische Elektriciteit Maatschappij en naar Tel Aviv getransporteerd voor de elektriciteitsproductie en naar Ashdod voor elektriciteit en raffinage. De gemiddelde dagelijkse productie in 2010 was 330 MMcf/d (= 330 miljoen kubieke voet per dag) uit zes putten. Noble heeft verklaard dat het veld tot de nominale capaciteit van 600 MMcf/d kan produceren.

Er zijn andere nabijgelegen velden die gekoppeld kunnen worden aan het platform door middel van een onderzeese netwerk. Deze omvatten Noa en haar buren, Noa Zuid, Nir, Or en Or Zuid. Deze velden werden ontdekt tussen 1999 en 2000. Met uitzondering van Nir, zijn de andere velden diepwatergebieden tussen de 701 meter (2.300 voet) en 777 meter (2.550 voet). Ze bevatten een extra 1 Tcf (= 1 triljoen kubieke voet) potentieel winbare gasvolumes, waarvan 70 procent van de Noa velden komt. Vanwege zijn omvang zijn er plannen om het Noa veld aan het Mari-B-platform te koppelen.

De Giganten: Tamar and Leviathan

De eerste echt grote ontdekking kwam in het begin van 2009, toen Noble de ontdekking aankondigde van een 5 Tcf veld (= 5 triljoen kubieke voet) in een noordwestelijk offshore blok genaamd Tamar. Er volgde al snel een schatting na de boring van een exploratieput wat resulteerde in een verhoogde raming van het potentiële totale gasvolume van het veld tot 8,4 Tcf (= 8,4 triljoen kubieke voet), wat onafhankelijk werd bevestigd door het in Dallas gevestigde Netherland, Sewell & Associates Inc.

Tamar ligt op een totale diepte van 4.876 meter (16.000 voet) en 1.676 meter (5.500 voet) beneden het wateroppervlak, 90 kilometer uit de noordwestelijke kust van Israël. Noble’s ontwikkelingsstrategie voor de vondst is nog in volle gang. Op dit moment is de vraag naar gas in Israël ongeveer 350 MMcf/d (= 350 miljoen kubieke voet per dag). Als de productie van Tamar de 1 Bcf/d (= 1 biljoen kubieke voet per dag) bereikt, wat gemakkelijk zou kunnen, zou dat bijna het drievoudige zijn van de totale hoeveelheid wat nodig is voor de binnenlandse consumptie. Transport van het overtollige gas voor buitenlandse consumptie wordt de volgende kwestie dat binnenkort zal worden aangepakt.

Maar het beste moest nog komen. Eind december kondigde Noble Energy en partners aan dat het Leviathan-veld, ter hoogte van de noordelijke kust van Israël, ten minste 16 Tcf (= 16 triljoen kubieke voet) winbaar gas bevat, waardoor het één van de grootste offshore aardgas ontdekkingen ooit is. Een dergelijk gigantische gebied, wat gevolgd kan worden door andere ontdekkingen, zou Israël zeker een uitstekende kandidaat voor de uitvoer van aardgas maken. Het Amerikaanse Geological Survey heeft geschat dat het oostelijke Middellandse zeegebied tot 200 Tcf (= 200 triljoen kubieke voet) aan winbaar aardgas zou kunnen bevatten.

De Economische Gevolgen

Israël is een land dat een tumultueuze geschiedenis kent en de vraag naar energie staat altijd op de directe voorgrond. Sinds de oprichting van de natie in 1948 heeft Israël zes oorlogen tegen haar buren moeten voeren. Met elke oorlog en, meer recentelijk, met elke daad van terrorisme zou men verwachten dat Israël afdaalt in een duisternis waaruit het steeds moeilijker kan ontsnappen. Toch is Israël doorgegaan met het ontwikkelen van de economie en technologische vooruitgang die voor een revolutie zorgde in de high-tech industrieën, landbouwproducten en defensie-instituties. De duurzame vrede met Egypte (1979) en Jordanië (1994), evenals een streven naar vrede met de Palestijnen, heeft Israël naar een welvarende toekomst geleid.

Bovendien is er weinig twijfel dat Israël de meest stabiele democratie in de regio is en het enige Midden-Oosten land dat de vrije meningsuiting niet aan banden legt. Het heeft een onafhankelijk gerechtelijk apparaat en is een sterke rechtsstaat die het niet uit de weg gaat om een voormalige president te veroordelen, zoals in december [2010] gebeurd is. Er is ook een bloeiende markteconomie en met de groei van het land in de afgelopen tien jaar heeft de regering tevens haar rol aangepast om een grotere concurrentie op de markt mogelijk te maken. De belangrijkste industrieën omvatten high-tech apparatuur, farmaceutische producten, software, telecommunicatie, metaal producten en militaire technologie en uitrusting. Israël heeft het vijfde hoogste BBP (bruto binnenlands product) per hoofd van de bevolking in het Midden-Oosten, en volgt op slechts vier olie-rijke landen. Landen als Saoedi-Arabië, Iran en Egypte volgen op grote afstand op basis van deze statistiek. Het vooruitzicht om een ​​aardgas exporteur te worden heeft enorme gevolgen, niet alleen op het gebied van vermindering van invoer van energie in Israël en de verminderde afhankelijkheid van potentiële tegenstanders, maar ook puur economisch voordeel. Bovendien, er zijn weinig landen beter in staat om het ook daadwerkelijk te doen lukken en op hetzelfde moment aanzienlijk te profiteren van het gebruik van aardgas in de transportsector.

De Geopolitieke Gevolgen

In geopolitiek opzicht zorgt het succes van Israël in de energie-arena voor een verandering in de verhoudingen. De minst zorgwekkende mogelijkheid zou een conflict met zijn noordelijke buur Libanon zijn dat al beweert dat het Leviathan-gebied zich uitstrekt tot in hun maritieme wateren en die een exploratief onderzoek voor de kust heeft gepland. Verder naar het westen bezit Noble reeds de enige optie op de Cypriotische wateren wat de hoofdprijs zou kunnen betekenen in de verkenning van de uithoeken van het Levantijnse Basin. Israël en Cyprus werken samen om de grenzen van het continentaal plat te definiëren volgens de regels van het VN-zeerechtverdrag op grond waarvan een land het recht heeft om binnen een afstand van 200 nautische mijlen uit de eigen kust te gaan verkennen en natuurlijke rijkdommen te exploiteren. De kleinste afstand tussen Israël en Cyprus is 140 nautische mijlen en, volgens het internationaal recht, is de grens in een dergelijk geval vastgesteld op het midden tussen de twee landen.

Aardgas kan Israël en Cyprus (en als gevolg Griekenland) in een natuurlijk bondgenootschap brengen en niet alleen voor de economische voordelen. In een klassiek voorbeeld van het oude gezegde, “De vijand van mijn vijand is mijn vriend,” heeft de recente breuk tussen Israël en Turkije de Grieken dichter bij Israël gebracht. Een aardgaspijpleiding van de Israëlische velden naar Cyprus zou een duidelijk gebaar van toenadering zijn. Een dergelijke pijpleiding zou een onmiddellijk voordeel opleveren voor Cyprus, dat nu in het besluitvormingsproces zit om zeer dure LNG (Liquefied Natural Gas = vloeibaar aardgas) te importeren, en een basis zou kunnen worden voor LNG-fabrieken en vervolgens voor LNG export van Cyprus naar het aardgas-uitgehongerde Europa, nu verstikkend onder de invoer van Russisch aardgas. Deze alternatieve en belangrijke bron van aardgas naar Europa zou datgene kunnen bieden wat de noodlottige Nabucco-pijpleiding onwaarschijnlijk ooit zou kunnen leveren. Twee LNG-faciliteiten op Cyprus, met elk een capaciteit van 7 miljoen ton, zou ruwweg neerkomen op 23 procent van de Russische export naar West-Europa, wat 3,3 Tcf (= 3,3 triljoen kubieke voet) was in 2009. Israëlisch aardgas heeft, zoals bijna alles in dat deel van de wereld, veel meer dimensies dan alleen wat voor de hand ligt. Het verandert de verhoudingen op meerdere manieren in plaats van één enkele.

Dr Michael J. Economides is hoogleraar aan de Cullen College of Engineering van de Universiteit van Houston, en Editor-in-Chief van de Energy Tribune. Benjamin Shylabopersky heeft ook aan dit artikel bijgedragen.


3 Comments to “Israëlisch Aardgas: Verandering van Geopolitieke Verhoudingen”

  1. Israëlisch Aardgas: Verandering van Geopolitieke Verhoudingen | Middle East news, articles, opinion. http://fb.me/wDRBeZaV

  2. avatar Elisabeth says:

    RT @CrethiPlethi: Israëlisch Aardgas: Verandering van Geopolitieke Verhoudingen | Middle East news, articles, opinion. http://fb.me/wDRBeZaV

  3. avatar Elisabeth says:

    RT @CrethiPlethi: Israëlisch Aardgas: Verandering van Geopolitieke Verhoudingen | Middle East news, articles, opinion. http://fb.me/wDRBeZaV


avatar

Quotes and Sayings

About the Region, Islam and cultural totalitarianism...

    Those who say that we want nationality, they are standing against Islam…We have no use for the nationalists. Moslems are useful for us. Islam is against nationality.

    — Grand Ayatollah Ruhollah Moosavi Khomeini, Mehregan Magazine, Volume 12, Numbers 1 & 2, Spring & Summer 2003, p 16

Weather Forecast

Middle East region weather forecast...

CRETHIPLETHI.COM - ONLINE MAGAZINE COVERING the MIDDLE EAST, ISRAEL, the ARAB WORLD, SOUTHWEST ASIA and the ISLAMIC MAGHREB - since 2009